Egzosomy, są często opisywane jako nanocząsteczki zawierające białka, czynniki wzrostu i witaminy, w rzeczywistości prezentują znacznie bardziej złożoną i specyficzną strukturę. Nie każda nanocząsteczka jest egzosomem, a rozróżnienie tych dwóch kategorii ma kluczowe znaczenie dla zrozumienia ich unikalnych funkcji i potencjalnych zastosowań. “Prawdziwe egzosomy” są nie tylko nanocząsteczkami, ale też zawierają białka, lipidy, czynniki wzrostu oraz mikroRNA (miRNA), co nadaje im wyjątkowe właściwości.
Podstawowym rozróżnieniem dla egzosomów, jest konieczność pozyskania ich z komórek macierzystych oraz bardzo trudny proces separacji z hodowli komórkowych.
Te specyficzne struktury działają jak “awatar” komórek macierzystych, odgrywając kluczową rolę w komunikacji międzykomórkowej. Specyficzne sekwencje miRNA obecne w egzosomach umożliwiają im pełnienie funkcji przeciwzapalnych, regeneracyjnych i modulujących odpowiedź immunologiczną. Ponadto egzosomy wykazują potencjał w przenoszeniu leków przez barierę krew-mózg, co otwiera nowe możliwości w terapii lekowej. (ponizej to samo)
W kontekście badań nad lekami, egzosomy prezentują obiecujący potencjał w transporcie substancji leczniczych przez barierę krew-mózg, co jest kluczowym wyzwaniem w terapii wielu schorzeń neurologicznych. Z tego powodu istotne jest precyzyjne zdefiniowanie “prawdziwego egzosomu” i odróżnienie go od innych rodzajów nanocząsteczek, takich jak ekstrakty owocowe (“fruit extracts”), które znajdują się w około 90% produktów kosmetycznych. Egzosomy, jako specyficznenanocząsteczki wytwarzane przez komórki, zawierają unikalne składniki, które umożliwiają im spełnianie specyficznych funkcji biologicznych, w tym efektywny transport leków do określonych obszarów w organizmie. Dlatego właściwa identyfikacja i zrozumienie charakterystyki egzosomów ma fundamentalne znaczenie dla postępu w dziedzinie nanomedycyny i opracowywania nowych metod leczenia.
Egzosomy a atopowe zapalenie skóry
Badanie “Exosomes with overexpressed miR 147a suppress angiogenesis and infammatory injury in an experimental model of atopic dermatitis. Sci Rep 13, 8904 (2023)” zostało przeprowadzone przez zespół naukowców składający się z Chenlong Shi, Sujun Pei, Ying Ding, Congmin Tao, Yuanzheng Zhu, Ying Peng, Wei Li i Yangyan Yi. Opublikowano je w Scientific Reports 13, 8904 (2023).
Jego celem było zbadanie efektów terapeutycznych egzosomów z nadekspresją mikroRNA-147a (miR-147a) w leczeniu atopowego zapalenia skóry (AZS). Badacze skupili się na analizie wpływu tych egzosomów na angiogenezę (proces tworzenia nowych naczyń krwionośnych) oraz na uszkodzenia zapalne w eksperymentalnym modelu AZS u myszy.
Kluczowe wyniki badania wskazują, że egzosomy z nadekspresją miR-147a mają zdolność do hamowania angiogenezy oraz zmniejszania uszkodzeń zapalnych w skórze myszy z AZS. Te odkrycia sugerują, że egzosomy te mogą być potencjalną nową strategią terapeutyczną w leczeniu AZS, oferując alternatywę dla obecnych metod leczenia tej choroby.
Badanie dostarcza cennych informacji na temat roli mikroRNA i egzosomów w regulacji procesów zapalnych i angiogenezy, co ma znaczenie dla rozwoju nowych terapii w leczeniu chorób skóry, takich jak atopowe zapalenie skóry.
Podsumowanie
Egzosomy to unikalne nanocząsteczki produkowane przez komórki, pełniące kluczową rolę w komunikacji międzykomórkowej. Są one bogate w białka, lipidy, czynniki wzrostu oraz mikroRNA (miRNA), co nadaje im specjalne właściwości i umożliwia efektywną realizację funkcji biologicznych w organizmie. Ich zastosowanie w medycynie obejmuje, m.in. potencjał do transportu leków przez barierę krew-mózg, co jest istotne w terapii schorzeń neurologicznych.
W kontekście badań nad atopowym zapaleniem skóry (AZS), badanie zespołu naukowców pod kierownictwem Chenlong Shi wykazało, że egzosomy z nadekspresją mikroRNA-147a mogą hamować angiogenezę i zmniejszać uszkodzenia zapalne w eksperymentalnym modelu AZS u myszy. To odkrycie sugeruje, że egzosomy mogą stanowić nową strategię terapeutyczną w leczeniu AZS.